Boisar (India)

Namasté!

Ik zou een x aantal a4’tjes vol kunnen schrijven over hoe de kinderen psychisch en fysiek mishandeld worden, maar ik begrijp dat het vrijdag is en dat we het allemaal een beetje luchtig willen houden. Daarom snijd ik vandaag het onderwerp Boisar aan.

In Boisar (India) staat een zelfvoorzienend opvanghuis waar maximaal 200 geredde meisjes opgevangen kunnen worden. Hier krijgen de meisjes trainingen en leren zij allerlei vaardigheden om zichzelf weer op de rails te krijgen. Het opvanghuis heeft twee grote voordelen:

• Het reduceert de kosten, waardoor de levensduur van het opvanghuis vergroot wordt. 
• Doordat de activiteiten deels door de meisjes zelf worden uitgevoerd, doen zij nieuwe kennis op en leren zij nieuwe vaardigheden.

De meisjes kunnen ervoor kiezen een opleiding te volgen tot kapster of ze leren bijvoorbeeld kleren maken. Rondom het huis worden verschillende gewassen (groente en fruit) gekweekt welke deels zelf opgegeten wordt en deels wordt op de markt verkocht. Er staan 40 buffels en koeien welke melk geven en organisch afval produceren.

Het begin en de basis staat naar mijn idee als een ‘huis’. Zover ik begrepen heb is het idee er om uit te gaan breiden. Van de 40 buffels en koeien die er staan willen we er 80 maken, wat natuurlijk meer melk en organisch afval produceert.  We willen zonnepanelen plaatsen en een eigen vracht-riksja aanschaffen.

Een vracht-riksja is een soort tuktuk. Hier kunnen de gewassen in waardoor deze niet aan opkopers of op de markt verkocht hoeven worden. Door direct aan de consument te verkopen kan de opbrengst worden gemaximaliseerd. Dit kan bovendien door een aantal meisjes zelf gedaan worden met een vracht-riksja (dit kunnen alleen meisjes doen die klaar zijn voor een terugkeer in de samenleving). Via de vracht-riksja komen de meisjes in contact met de buitenwereld en leren zij onderhandelen.

Met dit project nemen wij deel aan een actie van de ASN-Bank. Hier kunnen wij €10.000,- mee winnen. Het enige wat we moeten doen is stemmen verzamelen. Als jullie via onderstaande link op ons zouden stemmen (binnen een minuut gebeurd), ben ik jullie ‘eeuwig’ dankbaar.

voordewereldvanmorgen.nl/project/een-zelfvoorzienend-opvanghuis 

Benefietavond in The Red Sun Amsterdam

Namasté!

Afgelopen zondag hebben we tijdens een benefiet avondje even €106.200,- opgehaald. Je propt wat bekende Nederlanders bij elkaar, laat ze lekker tegen elkaar opbieden et voila: €106.200,-. Of is het toch iets minder simpel?

Helaas wel, mijn collega’s en The Red Sun zijn hier maanden mee bezig geweest. Tijdens de benefietavond zijn er veiling en loterij items verkocht. Afgelopen weken is mijn mede stagiaire Daniëlle Hulst hard bezig geweest 65 loterij items bij elkaar te sprokkelen. Deze zijn allemaal(!) gratis geregeld. Bij zo’n item kun je denken aan oorbellen van Esther Acampora, diner bonnen, een iPad en nog veel meer. Een lot leverde ons  €50,- op en er zijn in totaal 179 loten verkocht. 

Hoewel de loten aardig wat geld opleveren, is dit niets vergeleken bij de veiling items en ook deze zijn grotendeels gratis geregeld. Er zijn in totaal 22 items geregeld voor de veiling en er zijn ongeveer 24 items geveild. Hoe dan? Nou, op zo’n avond ga je lekker met de flow mee en verkoop je ineens een diner met Patricia Paay. Gewoon, omdat het kan. Hartstikke leuk voor de sfeer en het zijn nog eens extra inkomsten ook. Het vergt enigszins wat flexibiliteit en improvisatie van de veilingmeester, maar gelukkig is Junior Zegger een ervaringsdeskundige. Een gesigneerd shirt van Wesley Sneijder was goed voor €3000,- en een meet and greet met de altijd grappige Najib Amhali plus VIP-tickets voor zijn show werden verkocht voor €4500,-.

Zo’n avond draait niet alleen om geld, je pakt wat naamsbekendheid mee maar ook zeker de gezelligheid kent geen grenzen. Althans, dat heb ik mij laten wijs maken, want ik kon er niet bij zijn (sad smiley). Daniëlle vertelde mij een actie van haar, wat Daantje zo lekker Daantje maakt. Ze stond samen met Evelien (mede directrice) met een man te praten. Aangezien Daniëlle hem niet herkende besloten zij een loopje met haar te nemen. Hij vertelde dat hij een Duitse film producent is en grote hits op zijn naam heeft staan. Daniëlle geloofte dat en vond het allemaal prima. Na een paar minuten haar voor de gek gehouden te hebben kwam ze erachter dat het DJ Afrojack was.

Het is mooi om te zien dat er zoveel mensen zijn die zich willen inzetten voor een goed doel. Wimmy (The Red Sun) die zich met zoveel overgave elk jaar inzet voor deze veiling in Amsterdam en de veiling in Blaricum op 20 november 2011, bedankt! Alles is hartstikke goed geregeld en er zijn zoveel partijen die gratis willen meewerken tot een goed doeleinde. Het vergt een hoop voorbereiding, maar het eindresultaat mag er naar mijn mening zijn!

Nieuwe ambassadeurs: Jim en Bettina

Namasté!

Het is weer vrijdag, ga lekker zitten, neem een cup-a-soup, trek je schoenen uit en doe je stropdas wat losser. Vandaag wil ik het met jullie hebben over onze nieuwe ambassadeurs Jim Bakkum en Bettina Holwerda-Bakkum.

Dit is gisteren officieel bekend gemaakt in RTL Boulevard, maar ik ben er al een aantal weken mee bezig. Op 2 september zijn Jim en Bettina samen met Evelien (onze directrice) naar Cambodja gegaan. Hier hebben zij een glimp gezien van wat er zich allemaal afspeelt in de Cambodjaanse seksindustrie. Een glimp, niet omdat zij niet meer willen zien, maar omdat het anders gevaarlijk kan zijn. Het is niet verstandig om als blanke man/vrouw met camera de bordelen in te lopen.

Denk niet dat de ervaring in Cambodja op deze manier geen indruk heeft gemaakt, want niets is minder waar. Het praten met meisjes in opvanghuizen over hun geschiedenis en met eigen ogen zien hoe het eraan toegaat heeft veel impact gehad. Op maandag 5 september zijn zij teruggekomen en 6 september stonden Jim en Bettina alweer foto’s te schieten bij Nico Kroon voor hun ambassadeurschap. Deze foto’s gebruiken wij voor persmomenten, banners en andere communicatie-activiteiten. Dit was mijn eerste afspraak buiten de deur. Gelukkig ging dit helemaal perfect… Not. Ik kom samen met Charlotte (Charlotte ‘Super begeleider’ Kok) binnen en daar zit Nico Kroon met drie vrouwelijke stagiaires.

Nico: “Willen jullie wat te drinken?”
(R)ik: “Nee, bedankt.”

Nico: “Als je nog wat sjans wilt…”

Aparte grap, maar ik reageer natuurlijk wel.

(R)ik: “Nou, daar word ik een beetje verlegen van hoor.”

Charlotte lachend: “Hij vroeg niet of je nog wat sjans wou! Of je nog wat anders wilt.”

Hm, aaawkwarrrrrrddd…

Naast deze foto’s gebruiken wij videobeelden als promotiemateriaal. Deze zijn gefilmd door een lokale cameraman uit Cambodja. Deze man had duidelijk een andere visie over dit filmpje dan wij. Hij heeft zich vooral gefocust op Jim en Bettina, alsof het hun ‘vakantie’ was. Hij heeft naar mijn mening te weinig kinderen gefilmd. Gelukkig heeft hij daarentegen vrijwel alles gefilmd en daardoor zit er genoeg bruikbaar materiaal bij. Totaal is er vier en half uur gefilmd en hebben wij ongeveer 35 minuten nuttig beeldmateriaal. Op 20 september zijn mijn begeleidster en ik langs Michael Bakker geweest om beelden te spotten. Michael (eigenaar van Pakkend Media Producties) maakt reclames voor de televisiewereld, radio voice-overs en vast nog een hele hoop. Hartstikke aardige vent. Deze keer weet ik zonder schade aan zelfvertrouwen weg te komen en hebben we met zijn drieën een gezellige en productieve dag gehad.

Diezelfde avond zijn we naar Amsterdam gegaan voor een interview met Jim en Bettina. RTL Boulevard was bereid een gratis item uit te zenden in de show van 21 september. Dit was een goed en serieus interview, de visagist had zelfs tranen in haar ogen.

Dit interview* is eergister in de show van RTL Boulevard uitgezonden. Zo zie je maar, voor alles is een eerste keer. Rik zat eergisteren om 18:35 uur lekker voor de buis naar RTL Boulevard te kijken…

* Het interview van Jim en Bettina bij RTL Boulevard:

Klik hier voor het interview 

Introductie

*Namaste beste lezer,

Mijn naam is Rik Pauwels en ik loop stage bij de stichting Stop Kindermisbruik.  Wekelijks zal ik jullie voorzien van een blog met daarin (leerzame) ervaringen die ik hier meemaak. Ik zal mijn uiterste best doen het zo interessant mogelijk te maken door te bloggen over onderwerpen die jullie ondernemers interessant zouden moeten vinden.

Hoewel ik niet al te diep op de stichting in wil gaan, lijkt me een korte introductie wel gepast. We zetten ons in voor de strijd tegen kinderprostitutie in voornamelijk Azië (India, Nepal, Vietnam, Bangladesh, Cambodja, Thailand, de Filippijnen), maar ook in Kameroen en zelfs in Nederland. In nauwe samenwerking met onze partners in het buitenland kunnen wij bevrijdingsacties opzetten, opvanghuizen bouwen, psychologische hulp en onderwijs bieden aan meisjes die gered zijn uit de prostitutie, waardoor zij een nieuw leven in vrijheid kunnen opbouwen. De stichting streeft naar een zo laag mogelijk percentage uitgaven, zodat de minderjarige meisjes maximaal kunnen worden geholpen.

Goed, nu jullie weten wie ik ben en waar de stichting voor staat zit de introductie er zo’n beetje op. Hieronder is mijn eerste 'echte' blog te vinden. Hope you enjoy!

*Zo zegt men gedag in India

Inkomend verkeer

Ben nu twee weken volle bak aan de gang als stagiair en ik moet zeggen, je maakt wat mee. Van geweldige dingen tot mails vol kritiek. Zo krijgen we af en toe mail van mensen die het niet eens zijn met een bepaalde handeling vanuit de stichting. Waarom showen we zo met BN’ers in reclames, waarom helpen we bijna alleen meiden uit Azie, etc. Gelukkig hoef ik ze zelf niet te beantwoorden, want met de kennis over de stichting waarover ik momenteel beschik zou dit moeilijk zijn hen te overtuigen. Als mensen het niet eens zijn met een bepaalde actie en/of reclame, moeten zij naar mijn mening ook zeker contact zoeken. Wat betreft goede doelen, zijn er zat vragen over hoe en waar het geld heengaat. Maar in dit geval had diegene zich er verder niet in verdiept. Puur de emotie die er spreekt op dat moment en daardoor worden voorbarige conclusies getrokken. Hier wordt op een nette assertieve manier op gereageerd  en tot nu toe lijkt dit een hoop goed te maken. Ten slotte, als je stichting doet wat het zegt dat ze doen, heb je ook geen reden om niet netjes te antwoorden.

Er zijn gelukkig ook mooie verhalen. Van de week kreeg ik een mailtje van een moeder met drie kinderen. Haar kinderen hadden ons promotiefilmpje gezien en zijn naar aanleiding van dit filmpje zelfgemaakte armbandjes gaan verkopen. Met zijn drietjes langs de deuren om €50,- op te halen zodat ze een meisje uit India uit haar ‘nachtmerrie’ kunnen redden. Mag het misschien als man niet zeggen, maar: “Zo schattig...”. Ook hier wordt natuurlijk even op gereageerd.